• صفحه اصلی
  • مرور
    • شماره جاری
    • بر اساس شماره‌های نشریه
    • بر اساس نویسندگان
    • بر اساس موضوعات
    • نمایه نویسندگان
    • نمایه کلیدواژه ها
  • اطلاعات نشریه
    • درباره نشریه
    • اهداف و چشم انداز
    • اعضای هیات تحریریه
    • همکاران دفتر نشریه
    • اصول اخلاقی انتشار مقاله
    • بانک ها و نمایه نامه ها
    • پیوندهای مفید
    • پرسش‌های متداول
    • فرایند پذیرش مقالات
    • اخبار و اعلانات
  • راهنمای نویسندگان
  • ارسال مقاله
  • داوران
  • تماس با ما
 
  • ورود به سامانه ▼
    • ورود به سامانه
    • ثبت نام در سامانه
  • English
صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
  • ذخیره رکوردها
  • |
  • نسخه قابل چاپ
  • |
  • توصیه به دوستان
  • |
  • ارجاع به این مقاله ارجاع به مقاله
    RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
  • |
  • اشتراک گذاری اشتراک گذاری
    CiteULike Mendeley Facebook Google LinkedIn Twitter
ژئوشیمی
arrow مقالات آماده انتشار
arrow شماره جاری
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 5 (1395)
دوره دوره 4 (1394)
شماره شماره 4
شماره شماره 3
شماره شماره 2
شماره شماره 1
دوره دوره 3 (1393)
دوره دوره 1 (1391)
پیرمحمدی علیشاه, فرهاد. (1394). ژئوشیمی، سنگ‌زایی و جایگاه زمین‌ساختی گنبدهای نیمه‌آتشفشانی- آتشفشانی سهند. ژئوشیمی, 4(3), 198-209.
فرهاد پیرمحمدی علیشاه. "ژئوشیمی، سنگ‌زایی و جایگاه زمین‌ساختی گنبدهای نیمه‌آتشفشانی- آتشفشانی سهند". ژئوشیمی, 4, 3, 1394, 198-209.
پیرمحمدی علیشاه, فرهاد. (1394). 'ژئوشیمی، سنگ‌زایی و جایگاه زمین‌ساختی گنبدهای نیمه‌آتشفشانی- آتشفشانی سهند', ژئوشیمی, 4(3), pp. 198-209.
پیرمحمدی علیشاه, فرهاد. ژئوشیمی، سنگ‌زایی و جایگاه زمین‌ساختی گنبدهای نیمه‌آتشفشانی- آتشفشانی سهند. ژئوشیمی, 1394; 4(3): 198-209.

ژئوشیمی، سنگ‌زایی و جایگاه زمین‌ساختی گنبدهای نیمه‌آتشفشانی- آتشفشانی سهند

مقاله 2، دوره 4، شماره 3، پاییز 1394، صفحه 198-209  XML
نوع مقاله: پژوهشی
نویسنده
فرهاد پیرمحمدی علیشاه
چکیده
آتشفشان سهند در شمال‌غرب ایران قرار گرفته است. این آتشفشان یک آتشفشان چینه‌ای با فعالیت انفجاری (شامل مواد آذرآواری ) و جریان گدازه در میوسن- کواترنری است. آخرین مرحله از فوران این آتشفشان شامل گنبدهای نیمه‌آتشفشانی- آتشفشانی با ترکیب داسیتی تا ریولیتی بوده که در این پژوهش به‌عنوان سهند جوان بررسی شده است. این سنگ‌ها دارای ویژگی‌های سنگ‌نگاری از جمله بافت غربالی و دارای زون‌بندی در پلاژیوکلازها است. فراوانی پلاژیوکلاز و آمفیبول، غنی‌شدگی از Ba، Rb و Sr و بی‌هنجاری منفی Nb و Y در نمودارهای چندعنصری بهنجارشده با ترکیب گوشته آغازین، غنی‌شدگی از LREE نسبت به HREE نیز در الگوی توزیع عناصر خاکی کمیاب بهنجارشده نسبت به کندریت، ویژگی‌های بارز سنگ‌های آتشفشانی سهند جوان است. این ویژگی‌ها و نیز جایگاه این سنگ‌ها در نمودار Y-Sr/Y، ترکیب آداکیتی این سنگ‌ها را نشان می‌دهد. سنگ‌های آداکیتی سهند جوان از نوع آداکیت‌های پرسیلیس است. این سنگ‌ها حاصل ذوب‌بخشی پوسته (پوسته قاره‌ای زیرین ضخیم‌شده یا پوسته اقیانوسی) با =ترکیب سنگ منشأ گارنت‌دار است که در مسیر صعود دچار تحولات ماگمایی شده و در ارتباط با برخورد قاره‌ای اوراسیا- عربی تشکیل شده‌اند.
کلیدواژه‌ها
آداکیت پرسیلیس؛ داسیت؛ سهند جوان؛ تبریز؛ ایران مرکزی
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 301
صفحه اصلی | واژه نامه اختصاصی | اخبار و اعلانات | اهداف و چشم انداز | نقشه سایت
ابتدای صفحه ابتدای صفحه

Journal Management System. Designed by sinaweb.